Vervolgens hebben we voor ons doen verschijnen, de la Sencerie, Victor, Leon, geboren te Trengalek (Oost Java), den 11e juni 1932, Genie-contractant van het Detachement Manokwari, thans verblijfhoudende in het Generaal Swart Kamp, die ons het navolgende verklaarde:
"Zaterdagmiddag kwam Sergeant Hoeberigs op de barak om vrijwilligers te vragen voor de jacht in Maroeni.
We moesten om twee uur-half drie bij de wacht verzamelen. Toen we om 17.00 uur beneden kwamen lag de boot droog.
We moesten wachten tot ongeveer 18.00 uur en zouden toen pas vertrekken. Toen we vertrokken voer de boot goed.
Na ongeveer een uur werd de motor afgezet, omdat de waterpomp lekte. Ik heb geholpen om het luik van het ruim vast te houden en zat op mijn hurken. Plotseling begon de boot te kantelen en heb ik geprobeerd er zo vlug mogelijk uit te komen. Ik kwam in het water terecht en ben op de boot geklommen. Mijn wapen werd door Isaac gered, waarschijnlijk omdat de meeste wapens voor hem op het dek hadden gelegen. We hebben direct geteld of we compleet waren. Toen we daar zaten is Sergeant Hoeberigs in de prauw weggegaan om hulp te halen. We hebben nog aangeboden om mee te gaan, maar hij zei: "De prauw is veel te klein en er is maar één peddel". Hij voer in het begin goed. Ik kon hem later niet zo goed volgen, het was al zo'n beetje storm en het werd al donker. Wij hebben steeds met de eveready's gespeeld - we hadden er twee - en om ongeveer 20.00 uur heb ik de Majoor gezegd: "Majoor, ik heb nog lichtspoormunitie om af te schieten".
Maar de majoor zei dat het geen nut had.
Toen om 21.00 uur zei hij dat we het konden proberen. Toen heeft Korporaal v.d Laan twee lichtsporen afgeschoten. Een uur of drie kwartier na het schieten zag ik een licht in de verte. Toen begon hij te seinen en wisten wij dat het een boot was. Wij seinden ook terug. De boot bleek de Woelwater te zijn.
Hij heeft ons aan boord genomen en wij moesten allemaal in het ruim. Daarna zijn we naar huis gegaan.
In Manokwari ben ik meteen naar de barak gegaan en naar bed.
De volgende ochtend had ik motorwacht. Wel weet ik dat er patrouilles uit zijn gegaan om Sergeant Hoeberigs te zoeken. Verder weet ik niets meer.

Toon heeft onlangs (februari 2003) nog contact gehad met Victor de la Sencerie, die tegenwoordig in Utrecht woont en hem succes heeft gewenst met het internetten en het publiceren van deze inmiddels ruim 50 jaar oude procesverbalen.

Ook de vroegere korporaal v.d. Laan die ook in de andere procesverbalen voorkomt heeft middels een schrijven aan Toon, zijn toestemming verleend voor het publiceren van zijn procesverbaal.

En ook de weduwe van Sergeant majoor administrateur J. Smith heeft gereageerd op Toon zijn verzoek en geeft toestemming het ongeval te publiceren op internet. Zie onderstaand bericht van mevrouw Smith.