Een aantal jaren geleden al weer (1997) las ik een Duits artikel uit een tijdschrift
voor apothekers met de titel:
Prof. dr. Thomas Simmet (pharmacoloog) aan de Medische Universiteit in Bochum (tegenwoordig in Ulm)
heeft onderzoek gedaan bij 25 patiënten met een hersentumor,
speciaal met astrocytomen graad 3/4,
evenals glioblastomen met de inname van hars uit de loofboom Boswellia serrata.
In de eerste klinische onderzoeken kon men met dit middel de groei van de
tumorstofwisseling en daarmee de groei van kankercellen afremmen.
Prof. Simmet van de Ruhr-Universiteit Bochum onderzocht wierookhars in samenwerking met
wetenschappers uit Giessen en Tübingen en zij deden een kortdurend onderzoek van een
week waarbij de tumoren bij enkele (2) patiënten voor een groot deel waren afgestorven.
Maar bij alle 25 patiënten nam het vochtgehalte rondom de tumor (oedeemvorming) af
en waren daardoor beter te opereren en de levenskwaliteit nam toe.
Prof. Simmet vertelt dat hij in de studie gedurende 7 dagen met H15 ( 3 maal daags 1200 mg.)
een duidelijk betere werking had waargenomen dan met 4 maal daags 4 mg. dexamethason tegen
de oedeemvorming rondom de hersentumor die als regel de oorzaak is van de neurologische
klachten zoals verlammingen en hoofdpijnen. De wetenschappers willen nu in een
langer durende studie
de genezingskansen met dit middel onderzoeken.
Prof. Simmet heeft met zijn onderzoek 2 prijzen uitgereikt gekregen, de
Rudolf-Fritz-Weiss-Preiss van het genootschap voor phytotherapie en in
Düsseldorf een uitvindersprijs.
Een neuroloog uit München, dr. Michael Winking van de Justus-Liebig-Universiteit,
bevestigt het feit dat Boswelliazuren
door de bloedhersenbarrière doordringen en zo ontstekingen en hersenoedemen
kunnen doen afnemen.
Prof. Simmet spreekt dus van een duidelijke remming in de groei van tumorcellen,
zowel in het beginstadium als ook bij een voortgeschreden stadium waren verbazingwekkende
resultaten te zien en Boswellia verbetert het algemene welbevinden en kan ook voortdurend
worden ingenomen omdat wierookhars bijna zonder bijwerkingen is.
Slechts zelden treedt er een lichte neiging tot braken op.
Ook de Universiteit van Basel adviseert wierook als medicijn.
Pharmacologen van de Universiteit Tübingen hebben onlangs aangetoond dat de zuren
in de Boswellia het enzym 5-Lipoxygenase remmen en daardoor net als cortison, het
ontstekingsproces tegengaan. In de reguliere geneeskunde worden o.a. cortison, steroïden
en anti-pijnmiddelen gegeven, waarvan de bijwerkingen niet onbekend zijn.
De Boswelliazuren remmen de vorming van de hormoonidentieke stoffen die men
leucotriënen noemt. Wierookhars remt dus de groei van de tumorcellen en er treedt een
duidelijke klinische verbetering op van de hersendruksymptomen. Prof. dr. Simmet kon in een
celcultuur onderzoeken en in klinische tests aantonen dat de tumorgroei en daarmee
de opgetreden oedemen mogelijkerwijs door leucotriënen veroorzaakt worden.
Hoe kwaadaardiger de tumor, hoe meer leucotriënen er gevormd worden, volgens
dr. Simmet.
Dat wierookhars goed te verdragen is wordt in verschillende onderzoeken steeds vermeld.
Het is belangrijk de komende jaren verder onderzoek te verrichten.
Men moet wierookhars langere tijd innemen, liever niet op de nuchtere maag, maar
na de maaltijd.
Dosering in geval van langdurige behandeling:
Bij ernstige klachten en bij begin van de therapie: 3 x 2 capsules per dag.
Onderhoudsdosering: 3 x 1 capsule per dag.
De maximale dosis kan kortstondig tot 3 x 3 capsules verhoogd worden.
Bij kinderen is de halve dosis aan te bevelen.
Contra-indicatie: in geval van zwangerschap moet men een kritische afweging maken.
Wierook is een waardevol ten onrechte in de vergetelheid geraakt medicament dat z,n plaats in de ervaringsgeneeskunde weer zal gaan innemen. Het heeft nog een veel breder toepassingsgebied dat ik hier verder nog zal beschrijven.
Wierookhars stamt uit de ayurvedische geneeskunde en werd heel vroeger al gebruikt tegen
allerlei ontstekingsziekten zoals reumatoïde artritis, darmontstekingen, ziekten
van de halswervelkolom e.a. Natuurlijk moet men ook van wierook geen wonderen verwachten
en eenmaal opgelopen gewrichtsbeschadigingen kunnen niet meer worden opgeheven,
maar men bespeurt wel na korte tijd een verbetering van de klachten en dat helemaal
zonder bijwerkingen. Eén van de eerste reumatologen, een zekere
dr. Wolfgang Brückle, chefarts van de reumakliniek "Sonnengarten" in Bad Nenndorf
ontdekte ook al dat het wierookpreparaat ontstekingsremmend werkt zonder bijwerkingen.
Het is een werkelijk alternatief voor cortison en goud.
Er is geen ayurvedische plant die zo nauwkeurig werd onderzocht als wierook of olibanum.
Hoe Boswellia werkt is nog niet geheel wetenschappelijk uitgezocht, maar dát
het werkt is bevestigd.
In India en in Duitsland hebben onderzoeken uitgewezen dat wierook ontstekingsremmend
werkt en bovendien pijnverminderend is, zelfs sterker dan aspirine.
Andere onderzoeken hebben uitgewezen dat wierook niet toxisch is.
In India is wierookhars een oud volksmedicijn tegen reumatische aandoeningen.
Andere onderzoeken, o.a. uit een kliniek in Mannheim, toonden aan dat wierookhars ook
helpt en ondersteunt bij ontstekingsachtige darmziekten zoals colitis ulcerosa,
ziekte van Crohn, buikkrampen
en diarree, maar ook psoriasis, tumoren, hersenoedemen, astma, M.S. en hepatitis.
In geval van chronische reuma werd bij onderzoek aangetoond dat bij ongeveer 65 %
van de patiënten de pijn verminderde en de zwellingen afnamen evenals de stijfheid
van de gewrichten.
Ook bij de ziekte van Crohn en bij colitis ulcerosa kon de hooggedoseerde cortison
behandeling met ernstige bijwerkingen verminderd of zelfs afgebouwd worden.
Ook schijnt wierookhars een gunstige werking te hebben tegen astmatische bronchitis.
De pharmacoloog prof. dr. H.P.T. Ammon (universiteit Tübingen) deed hier onderzoek naar.
Ontstekingen worden gekenmerkt door roodheid, zwelling, oedeemvorming, warmte en
een gestoorde orgaanfunctie. Dat wordt dus veroorzaakt door een bepaald enzym
(5-lipoxygenase). Dit enzym veroorzaakt de vorming van de zgn. leucotriënen. Dit
zijn lichaamseigen stofwisselingsprodukten, die voor chronische ontstekingen
verantwoordelijk zijn in het lichaam.
Als men dit enzym kan inactiveren kunnen er geen leucotriënen ontstaan. En dat is nu
precies wat de Boswelliazuren doen, ze remmen de werkzaamheid van het enzym 5-lipoxygenase.
Bij veel ziektebeelden vindt men een verhoogd leucotriënengehalte.
Hier volgen de ziekten waarbij men dit vindt en waarbij wierookhars dus een gunstige werking
zou kunnen hebben:
Longziekten
asthma
longfibrose
pijn bij het ademhalen bij volwassenen
Allergische aandoeningen
door allergie veroorzaakte rhinitis (neusslijmvliesontsteking)
door allergie veroorzaakte bindweefselontsteking
Bot- en weefselziekten
rheumatoïde arthritis
lupus erythematodes (auto-immuunziekte met onbekende oorzaak)
allerlei auto-immuunziektes
jicht
lyme arthritis (reumatische ziekte ten gevolge van de late gevolgen van een tekenbeet).
Huidziekten
psoriasis
urticaria (netelroos)
Ziekten van het maag-darmstelsel
darmontstekingen zoals colitis ulcerosa, ziekte van Crohn.
buikspeekselklierontsteking
levercirrose
Storingen in het centrale zenuwstelsel
astrocytoom, glioblastoom (hersentumoren)
multipele sclerose
Andere ziekten
myocordiale ischämie (doorbloedingstoornissen in de buurt van het hart)
nicotineverslaving
te grote doorlaatbaarheid van de haarvaten
Al met al lijkt wierookhars het proberen waard en ten slotte heeft men bij zeer ernstige
ziekten zoals een hersentumor waarbij de levensverwachting zeer kort is, niets te verliezen.
Het middel is in Nederland verkrijgbaar onder de naam Salai en uw
biologisch werkende arts
zal u zeker verder kunnen informeren.
Aan de hand van een aantal artikelen heb ik het bovenstaande geschreven en vertaald.
De oorspronkelijke Duitse teksten vindt u terug via de links.
Hars- of wierookkorrels
Iedereen die in de zomer- of herfsttijd door het bos wandelt, kan deze druppels verzamelen. Dit hars, dat zo taai-kleverig is en op het oog edele, korrelige stoffen bevat, bezit een bijzondere kracht. Vijf tot zes van zulke erwtgrote harsbolletjes of harstranen, langere tijd achtereen dagelijks ingenomen, versterken de borst en hebben een zonderling versterkende werking op de inwendige vaten. De harsbolletjes kunnen gemakkelijk door witte soorten wierook worden vervangen. Wierook is immers ook niets anders dan een fijne hars. Zes tot acht van zulke fijne korrels, gedurende langere tijd dagelijks genomen, vormen een goede borstkuur.
Hoewel een summier stukje uit de volksgeneeskunde, vond ik het leuk om dit hierbij te vermelden omdat blijkbaar, behalve in India ook in deze streken het gebruik van hars bekend was.
Enkele jaren later is een soortgelijk onderzoek met vergelijkbare resultaten gedaan:
14 van de 20 colitispatiënten die 3 x daags 300mg boswellia serrata extract hadden gekregen gingen in remissie
ten opzichte van 4 van de 10 patiënten die 3 x daags 1 gram sulfasalazine hadden gekregen.
De onderzoekers achten de minimale bijwerkingen van boswellia een groot voordeel.
(Planta Med, 2001)
Op de site:
http://www.fyto.nl
staat nog het volgende vermeld:
Boswellia serrata extract toegelaten als weesgeneesmiddel. Op 21 oktober 2002 heeft de Europese Commissie het Boswellia-extract van een Duitse producent als weesgeneesmiddel toegelaten voor de behandeling van peritumoraal oedeem bij hersentumoren. Deze aandoening kent in de EU ongeveer 55.000 patiënten. De standaardmedicatie die momenteel wordt gegeven bestaat uit glucocorticoïden, die echter op de lange termijn ernstige bijwerkingen met zich meebrengen. Van Boswellia-extract is bekend dat het remmend werkt op de productie van leukotriënen, de lichaamseigen stoffen die veel bijdragen aan de oedeemvorming. Verwacht wordt dat Boswellia-extracten beter zullen worden verdragen. Er wordt momenteel klinisch onderzoek mee gedaan.
Bron: http://www.ema.europa.eu
over weesgeneesmiddelen: http://www.weesgeneesmiddelen.nl/index.php/menu/5.
Pubmed:onderzoek boswellia serrata (kijk ook verder bij related articles)
Pubmed:onderzoek boswellia serrata (kijk ook verder bij related articles)